Hoe past de maatwerkbepaling in de WHOA?

Hoe past de maatwerkbepaling in de WHOA?

De Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) bevat een procedure die het mogelijk maakt om een te hoge schuldenlast te herstructureren door middel van een onderhands akkoord met schuldeisers en aandeelhouders. Waar tot dusver de instemming van alle schuldeisers vereist is om een akkoord te bereiken en dus een enkele schuldeiser een herstructurering kan frustreren, is dat met de WHOA niet meer nodig.

Het ontwerp-akkoord dient aan een aantal voorwaarden te voldoen alvorens het akkoord kan worden gehomologeerd. De voorbereiding van een akkoord start met een startverklaring (artikel 370 lid 3 Fw), waarna een aantal instrumenten ter ondersteuning van deze voorbereiding beschikbaar worden voor de schuldenaar. Denk aan de afkoelingsperiode (artikel 376 Fw) en een machtiging tot bescherming tegen Pauliana (artikel 42a Fw).

Wie kan wat met de maatwerkbepaling in de WHOA?

Naast dit specifieke instrumentarium, voorziet de WHOA ook in een maatwerkbepaling: artikel 379 Fw. Deze bepaling stelt de schuldenaar of de herstructureringsdeskundige in de gelegenheid de rechtbank te verzoeken ´zodanige bepalingen te maken en voorzieningen te treffen als zij ter beveiliging van de belangen van de schuldeisers of de aandeelhouders nodig oordeelt." De rechtbank kan ook ambtshalve deze bepalingen maken of voorzieningen treffen.

Wat zijn de vereisten?

Vereisten voor een verzoek ex artikel 379 Fw zijn ten eerste dat de schuldenaar de startverklaring heeft gedeponeerd of een herstructureringsdeskundige is benoemd. Ten tweede moet de bepaling of voorziening nodig zijn ter beveiliging van de belangen van de schuldeisers of aandeelhouders.

Het tweede, subjectieve vereiste verlangt van de verzoeker dat hij toelicht wat de noodzaak is voor de betrokken voorziening in het licht van de beveiliging van de genoemde belangen. Uit de MvT blijkt dat de maatwerkbepaling geïnspireerd is op de bestaande regeling in artikel 225 Fw voor de surseance van betaling.

Daarmee biedt het de schuldenaar de gelegenheid om gericht bepaalde bescherming te verlangen die bijvoorbeeld niet door de afkoelingsperiode wordt geboden. Zo kan gedacht worden aan de verplichting tot doorleveren (onder voorwaarden) voor een bepaalde leverancier. De MvT noemt de mogelijkheid voor de rechtbank om – ambtshalve – een uiterlijk termijn voor stemming op het akkoord te bepalen of de schuldenaar te verplichten schuldeisers regelmatig te informeren over de voortgang van de voorbereiding van het akkoord.

Conclusie over de maatwerkbepaling in de WHOA

De WHOA geeft uitdrukkelijke kaders voor de inhoud van het akkoord en het proces waar het akkoord daarna doorheen moet. De maatwerkbepaling biedt de mogelijkheid om additionele bepalingen of voorzieningen in dat proces in te vlechten die specifiek zijn voor de behoeften bij een bepaald akkoord en herstructurering. Daarin lijkt de bepaling slechts begrensd te worden door de vindingrijkheid van de schuldenaar, de herstructureringsdeskundige, diens adviseurs en de rechtbank zelf.